Weekend in een notendop

Ons eerste weekend in Can Tho (maar zeker niet het laatste) was een meevaller.
Niet dat hier veel onderscheid gemaakt wordt tussen week/weekend, op zondag zijn alle winkels (straatwinkels+supermarkten) ook gewoon open.
Zaterdag was het vooral verkennen van de stad om dan 's avonds op uitnodiging met 18 vietnamezen en joris de hollander op een boot te gaan eten. Hele toeristische bedoening, de Vietnamezen houden nogal van kitscherige verlichting (een deel van de gebouwen is echt niet om aan te zien, het is hier het hele jaar kerstmis!). 's Middags hadden we op een terrasje kennisgemaakt met een opdienster-studente, die superenthousiast was omdat wij ook studenten zijn (vele mensen kunnen dat hier blijkbaar niet geloven, ze zien enkel toeristen).
Na het diner op de boot draaide die nog een paar toertjes en deed een klein ommetje om ons iets van de oever bij nacht te laten zien (om 19u is het hier pikdonker).
Zondag hele voormiddag regen, normaal houdt het weer zich hier strikter aan de regenseizoen-timing en begint het hier te gieten rond 17u. Die voormiddag heeft zich dus - zoals dat wel eens mag op zondag - beperkt tot binnenzitten en lezen. In de namiddag nogmaals in ons (lees:kelly's) favoriete restaurantje gaan eten om daarna rond 15u mee te helpen bij de voorbereiding voor de workshop. Ze konden mijn (Daan) lengte wel gebruiken bij het ophangen van hele hoge posters, de arme vietnamezen die daarvoor verantwoordelijk waren hadden meer de gestalte van annelies :-)
En dan... zwemmen! In het Victoria Hotel waar joris verblijft. Onze eerste ervaring met een brommer-taxi om tot ginder te raken. Kort samengevat: afdingen, afdingen, helm opzetten, achterop gaan zitten, je goed vasthouden en hopen dat je heelhuids aankomt. Nee het verkeer valt hier best mee hoor, HCMC was echt een ramp op dat gebied (zie youtube filmpje rechts).
We kunnen in dat hotel trouwens een maandabonnement nemen voor ong. 20euro, dan mogen we zoveel gaan zwemmen/gymmen/... als we willen. Een aanrader dus!
Nadien de boot terug naar Can Tho centrum voor een snelle hap. Hier leerden we wederom een ober-student kennen die enorm blij was kennis met ons te maken. Uitwisseling van e-mail adressen en gsm nummers enz... We maken hier vriendjes! Zij willen hun engels oefenen (dat heel moeilijk te verstaan valt) en wij willen dat ze ons helpen waar ze ons niet verstaan (de meerderheid kan hier enkel vietnamees).
s Avonds aan onze planning gewerkt, die tien resterende weken blijken heel snel gevuld!