Na onze trip zijn we terug in ons veldwerk gevlogen en hebben we meteen een aantal meetings gehad. Natuurlijk ging het er op z'n Vietnamees aan toe en moesten we langs minstens 4 bureaus passeren. Van het dept. of construction richting cultural office over (2x) het museum (waar de bazin beter kon lachen dan engels spreken) naar de people's committee, waar ze ons uiteindelijk niet konden verderhelpen. De buit van de dag was een 900 bladzijden dik boek over Can Tho ......... in 't Vietnamees! Hoera hoera, maar we zien er intussen ook de charme van in :)
Gelukkig zijn er ook de mensen van de universiteit, ongelofelijk efficiënt naar plaatselijke normen en heel behulpzaam.
Verder hebben we er ook een serieuze dagtrip opzitten samen met onze vriend Thinh en 1 van zijn companen. Ze waren zo lief om ons gisteren de hele dag rond te rijden op hun brommers doorheen Phong Dien, zodat we ons studiegebied wat uitgebreider konden verkennen. 's Middags hoort daar dan natuurlijk een traditionele Pho (lees: feeuh) bij in een heel locaal etablissement (= living met tv + 3 speelgoedtafeltjes met te kleine stoeltjes voor daan). Onze dag hebben we beëindigd met een bezoek aan Hung Phu, het stadsdeel aan de overkant van de Can Tho rivier, waar ze het nieuwe centrum willen maken tegen 2020. We hadden er al een kijkje genomen de dag voordien op onze trouwe tweewielers en het mooie (ahum) 'dreamhouse Mekong' al bewonderd.
We zijn intussen ook vaste klanten aan het worden in het restaurantje 'op de hoek', waar de opa-patron ons geweldig vindt. Hij spreekt vloeiend Frans en is er vast van overtuigd dat wij werken als toeristenmagneet en zo hun klantenaantal minstens verdubbelen :)
Vandaag zijn we opnieuw richting Phong Dien getrokken met de brommertaxi en hebben we in de schroeiende hitte veldwerk verricht. Zweten, zweten en nog eens zweten.
Gezien het dinsdag 2 september de nationale feestdag is, hangen de vlaggen hier buiten met ho-pen. Benieuwd wat er dan allemaal gaat gebeuren...!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten