De tijd vliegt...

... en ondertussen zit onze voorlaatste week in Can Tho er al weer op! Nog een week alle info sprokkelen die we kunnen vastkrijgen en dan trippen naar centraal- en noord-vietnam!
Onze afscheidsweken hier bestaan hoofdzakelijk uit trippen tussen Phong Dien, de unief hier en enkele 'companies' waar we zo nu en dan een meeting hebben.
Maandag en woensdag hebben we lustig rondgetoerd op onze fietsen door Can Tho, van de ene afspraak naar de andere (en naar goede Vietnamese gewoonte niet allemaal even succesvol). Dinsdag was het nationale feestdag, een uitgelezen kans dus om naar Phong Dien te trekken, aangezien er in Can Tho niemand bereikbaar was en er aan de andere kant ook niet heel de dag festiviteiten georganiseerd werden waar we onszelf in konden onderdompelen... Het was wachten tot 's avonds, toen kwam iedereen en masse op straat! Best een indrukwekkend zicht, vooral omdat ze de straat langs de rivier hier ondertussen half ingepalmd hebben met "mooncake" winkeltjes voor het 'mid-autumn' feest (14 sept). Mensen kunnen elkaar dan deze koekjes geven om hun respect te tonen. En Vietnamezen zouden geen vietnamezen zijn als ze al geen drie weken op voorhand met hun winkeltjes op straat stonden (al hebben wij de indruk dat ze echt niets verkopen momenteel... waarschijnlijk wacht iedereen tot deze week).
Plaats te weinig en volk teveel dus op straat, gezellig! Onze vriend Thinh inviteerde ons om met hem en drie vriendinnen in het park aan de rivier fruit te eten. Couleur Locale!
Woensdag na een hoop meetings 's avonds gaan dineren met Thinh en Chuong, als bedankje omdat ze ons een hele zaterdag hadden rondgereden door Phong Dien op hum brommers (en wij niets voor de naft mochten betalen).
Donderdag nogmaals naar Phong Dien, deze keer met onze vriendin van 'the office'. Met een tolk in de hand kom je hier door het ganse land, dus was het een uitgelezen kans om eens binnen te gaan piepen in een paar huisjes hier. We moeten nl. ook wat woningtypologiën bestuderen hier, en als je geen woord Vietnamees kan is dat onbegonnen werk. Best gezellig veldwerken zo, vooral ook omdat we ons meer op ons gemak voelen als er een Vietnamees bij is. Mensen denken dan minder dat we rare toeristen zijn die alles komen fotograferen en noteren.

zicht vanop derde verdieping van een bescheiden huisje

Voor herhaling vatbaar dachten we (we hadden nog meer types nodig), en dus trokken we er zaterdag op uit met Thinh en Chuong (en hun brommers). Supertoffe dagtrip! We werden overal hartelijk ontvangen en kwamen nooit buiten zonder een theetje gedronken te hebben of een huisgemaakte cake geproefd te hebben of gewoon een kilo chôm chôm (rambutan, fruit) mee te krijgen van een lieve oma!

vlnr: annelies met roze helm, eigenaar v/h huis, Thinh, Chuong, schattig dropke, mama, tante

vlnr: lieve oma met foto-album, kleindochter, roze helm van annelies

De voorlaatste stop was bij een huis dat een opa 35 jaar geleden zelf gebouwd had. Hijzelf telt ondertussen 97 (!!) lentes. Er bestond zelfs een tijd waarin hij nog Frans kon, maar meer dan 'quelle heure' en 'merci' kwam er nu niet meer uit. Onze vrienden vonden het duidelijk ook plezant. Omdat ze alletwee een date hadden gisteravond, hebben we onze bedankings-drink uitgesteld tot vanochtend. Wat doet een mens anders op zondag na het ontbijt... Ze kozen de bar aan de bib van de unief uit en toonden ons daarna nog even de hele campus (ze doen niet liever dan ons rondrijden op hun brommers).
En zo gaan we onze laatste week in Can Tho in... met hopelijk nog veel productief werk en vrije tijd genoeg om uitgebreid afscheid te nemen van onze vrienden en behulpzame kennissen!
We doen ons best om dat straaltje zonneschijn dat er hier te veel aan is richting België te sturen!

nieuwigheid van de week: gigantisch reclamebord
tussen sloppen aan de overkant van ons hotel

PS: op algemene aanvraag: 1.000.000 was het enige juiste antwoord op de enquete!
(al denken we zelf dat hij zich stevig met de nulletjes vergist heeft)